طوطی ماکائو

طوطی آرا یا طوطی ماکائو که در زبان انگلیسی Macaw نامیده می شود دارای نژاد های گوناگونی هستند و به دو صورت طبیعی و در قفس می توان آنها را یافت. هم چنین در بسیاری از باغ وحش های ایرانی و خارجی می توان با انواع طوطی های ماکائو رو به رو شد. خواستگاه این پرنده جنگل های انبوه و گرمسیری آمریکای جنوبی، برزیل، مکزیک، آرژانتین، بولیوی، پاراگونه، پاناما و ... می باشد. البته هم اکنون در بسیاری از پرنده فروشی های معتبر می توان نمونه های اصیل ماکائو ها را یافت.

طوطی آرا یا ماکائو دارای نژاد های گوناگونی می باشد که هر کدام دارای رنگ های مختلفی در پر های خود هستند. این طوطی آنچنان قدرت سخن گفتن ندارد ولی به دلیل زیبایی خاصی که دارد توجه بسیاری از علاقه مندان را به خود جلب نموده است. هم چنین این طوطی ها دارای منقار و پاهای بسیار قوی هستند و در مواقع عصبانیت یا تخم گذاری جیغ های گوش خراشی می کشد و در صورت لزوم با استفاده از منقار و پنجه های خود به حریف خود حمله خواهد نمود.

ماکائو یکی از نژادهای دوست داشتنی طوطی سانان است. نژادی که یکی از مهم ترین مشخصه های آنها ترکیب های رنگی پرهایشان است. رنگ پر این پرنده ها نه تنها یکدست نیست بلکه ترکیبی خاص از چند رنگ زیباست. مثلا ماکائو «آبی سنبلی» پرهایی به رنگ غالب آبی و ترکیب مختصری با رنگ زرد دارد یا ماکائو «آبی و زرد» که به ماکائوی آبی طلایی هم مشهور است، رنگ پرهایش ترکیبی از رنگ آبی در قسمت بال و دم و رنگ آبی تیره در قسمت زیر منقار و رنگ سبز در قسمت پیشانی و بالاخره رنگ زرد طلایی در قسمت های دیگر بدن است.

ماکائو سبز مایل به زرد، ماکائو گلوآبی، ماکائو کوبا یا ماکائوقرمز، ماکائو هیاسینس، ماکائو هارلی کوئین (به رنگ های آبی، سبز و قرمز) ماکائو کوچک ایلایگر یا ماکائو بال آبی، ماکائو دورگه یاقوتی، ماکائو دورگه کالوشا و… تنها تعدادی از گونه های این پرنده های دوست داشتنی تمام رنگی اند. ماکائوها به طور کلی ۱۷ گونه متفاوت دارند که تفاوت عمده این گونه ها هم در ترکیب رنگ های آنهاست، اما متاسفانه بیشتر گونه های این پرنده به خاطر همین جذابیت ها و علاقه مردم به نگهداری از آنها در حال انقراض اند.

خلق و خو و ویژگی های طوطی ماکائو:

ماکائوها علاوه بر پرهای زیبایشان نژادی به شدت اجتماعی، با توانایی هایی بسیارند؛ تا جایی که حرف زدن فقط یکی از توانایی های آنهاست! ماکائوها معمولا رابطه عمیقی با صاحبان خود پیدا می کنند و به همین دلیل است که با وجود دردسرهای مراقبت، خیلی از پرنده دوستان علاقه مند به نگهداری این پرنده هستند. ماکائوها پرنده هایی باهوش، دقیق و بسیار باوفا هستند. این پرنده علاقه عجیبی به بازی کردن دارد.

تقلید صدای ما انسانها آن هم به صورت کاملا واضح و بلند هم از دیگر سرگرمی های آنهاست. همه این ویژگی ها باعث شده تا ماکائوها با وجود جثه بزرگشان (این پرنده ها در گونه های مختلف می توانند از ۷۶ تا ۱۰۰ سانتی متر رشد کنند و وزنی معادل ۰/۹ گرم تا ۲ کیلوگرم داشته باشند) طرفداران زیادی پیدا کنند و برخلاف طبیعت وحشی شان که تمایل به زندگی در جنگل های انبوه و گرمسیری آمریکای جنوبی دارد، درست مثل یک پرنده تزئینی از خانه های ما و شما سر در بیاورند!

خلاصه کلام اینکه ما اصلا توصیه نمی کنیم از این پرنده های دوست داشتنی با وجود همه توانمندی ها و خلق وخوی دلنشین شان در خانه هایتان نگهداری کنید. اما اگر شما قصد چنین انتخابی دارید، دست کم باید با اصول و قواعد نگهداری از آنها به درستی آشنا باشید.

غذای طوطی ماکائو:

اگر قرار است ماکائودار شوید، باید به رژیم غذایی این پرنده نگاه ویژه ای داشته باشید. ماکائوها رژیم غذایی بسیار متنوعی دارند؛ چرا که دانه به تنهایی نمی تواند همه نیازهای آنها را تامین کند. مخلوطی از دانه ها، آجیل ها و میوه های خشک شده همراه با سبزیجات تازه و ریشه آنها و میوه (البته نه هر میوه ای)، به طور منظم می توانند برنامه غذایی مناسبی برای ماکائو باشند.

یادتان باشد که گیلاس و بسیاری از خانواده های گل سرخیان، آووکادو و به طور کلی دانه میوه ها از غذاهای ممنوعه برای ماکائو به شمار می روند. شکلات و کافئین را هم باید به این فهرست اضافه کنید. در عوض تا دلتان خواست به پرنده دوست داشتنی تان سیب، پرتقال، انگور، گل کلم، هویج، بادام زمینی، گردو و تخمه آفتابگردان بدهید؛ البته مشروط بر اینکه حواستان به دانه های میوه باشد.

ماکارونی البته از نوع بسیار کم چرب و نان را هم می توانید به این فهرست اضافه کنید و برای تامین کلسیم و مواد مغذی مورد نیاز آنها هم می توانید سراغ استخوان ران پخته شده مرغ بروید. فراموش نکنید که آنها در مقوله غذا خوردن به شدت اهل تشریفات اند. بنابراین به کیفیت و تنوع غذا بسیار اهمیت می دهند. شما می توانید میوه و آب را به صورت روزانه در اختیار آنها قرار بدهید، اما اگر ماکائو میلی به آنها نداشت، بعد از ۲۴ ساعت حتما میوه ها را از قفس خارج کنید.

یادتان باشد که گیلاس و بسیاری از خانواده های گل سرخیان، آووکادو و به طور کلی دانه میوه ها از غذاهای ممنوعه برای ماکائو به شمار می روند. شکلات و کافئین را هم باید به این فهرست اضافه کنید. در عوض تا دلتان خواست به پرنده دوست داشتنی تان سیب، پرتقال، انگور، گل کلم، هویج، بادام زمینی، گردو و تخمه آفتابگردان بدهید؛ البته مشروط بر اینکه حواستان به دانه های میوه باشد.

ماکارونی البته از نوع بسیار کم چرب و نان را هم می توانید به این فهرست اضافه کنید و برای تامین کلسیم و مواد مغذی مورد نیاز آنها هم می توانید سراغ استخوان ران پخته شده مرغ بروید. فراموش نکنید که آنها در مقوله غذا خوردن به شدت اهل تشریفات اند. بنابراین به کیفیت و تنوع غذا بسیار اهمیت می دهند. شما می توانید میوه و آب را به صورت روزانه در اختیار آنها قرار بدهید، اما اگر ماکائو میلی به آنها نداشت، بعد از ۲۴ ساعت حتما میوه ها را از قفس خارج کنید.

نشانه های خطرناک در طوطی ماکائو:

یکسری نشانه ها هستند که باید به آنها به چشم یک هشدار جدی نگاه کنید. هشداری که شما را از یک بیماری حتمی باخبر می کند. نشانه اول متورم شدن منقار است. نشانه بعدی سرفه و ترشح از بینی یا چشم است. پرهای ژولیده، کثیف یا کنده شده هم نشان از بیماری ماکائو دارند؛ بیماری ای که می تواند ناشی از یک عارضه جسمی و حتی روحی باشد.

نشانه بعدی چشمان قرمز یا متورم ماکائو است که باز هم نگران کننده است. کم شدن اشتها و مدفوع آبکی یا بد رنگ پرنده هم خبر از یک اختلال داخلی می دهد. باید حواستان به رفتارهای ماکائو هم باشد. اگر پرنده شما روی چوب نشیمنگاهش نمی نشیند، یا به خوردن یک نوع غذا علاقه شدیدی نشان میدهد، یعنی دچار یک عارضه داخلی شده که باید برای درمان آن حتما به دامپزشک مراجعه کنید.

سلامت طوطی ماکائو:

برای اینکه خیالتان از سلامت پرنده دوست داشتنی تان راحت باشد، باید حتما حواستان به یکسری نکات کوچک اما کلیدی باشد؛ اول اینکه پرنده شما باید فعال، هوشیار و کاملا اجتماعی باشد.

خوردن و آشامیدن روزانه اش مرتب و به قاعده باشد. منفذ بینی اش خشک باشد. چشمهایش براق باشند و نشانی از ترشح در آنها دیده نشود. ظاهر منقار هم باید کاملا طبیعی باشد.

حواستان به تمیزی مخرج هم باشد و بالاخره اینکه پرها حتما تمیز و یکدست باشند. با مشاهده هر کدام از این نشانه ها حتما باید به سلامت پرنده تان شک کنید و برای تشخیص بیماری احتمالی و درمان بدون درنگ به دامپزشک مراجعه کنید.