بیمارستان دامپزشــکی هامــون
بیمارستان دامپزشــکی هامــون
بیمارستان دامپزشــکی هامــون
بیمارستان دامپزشــکی هامــون
PBFD (Psittacine Beak and Feather Disease) بیماری که عموم مردم آن را به عنوان ایدز پرندگان میشناسند یک بیماری ویروسی، مسری و متاسفانه کشنده است که منقار، پرها و سیستم ایمنی طوطی سانان را در گیر می کند. این بیماری نخستین بار در سال 1975 میلادی توسط دامپزشکان استرالیایی شناخته شد.
ویروس پی بی اف دی- PBFD به شدت واگیر دار است و از آن دسته از ویروس هایی است که از طریق هوا به راحتی جا به جا میشوند
(airborne virus)ویروس از طریق ترشحات چشم و اشک طوطی , محتویات چینه دان(غذا دادن نر به ماده یا غذا دادن والدین به جوجه ها) , مدفوع , گرد پر طوطی(تنفس طوطی یا ریختن گرد داخل ظرف غذا یا آب) و …. به راحتی منتقل میشود.
گرد بدن و پر طوطی آلوده حتی از طریق بدن و لباس انسان به راحتی از مغاره های پرنده فروشی به منازل و یا سالن های تکثیر منتقل میشود.احتمال انتقال ویروس از طریق پرنده ماده به تخم نیز وجود دارد.
چه طوطی هایی بیشتر درگیر بیماری پی بی اف دی می شوند؟ این بیماری در بیش از 40 نوع طوطی سانان تشخیص داده شده است. پی بی اف دی بیشتر در کاکادو ها دیده می شود، اما طوطی های اکلکتوس، مرغ عشق، طوطس های خاکستری و عروس های هلندی را در گیر می کند. نکته مهم این است که pbfd بیشتر پرندگان جوان را درگیر می کند.
فرم فوق حاد ویروس پی بی اف دی- PBFD معمولا در طوطی های جوجه و خیلی جوان مشاهده می شود
ممکن است علائمی گمراه کننده و پیچیده و ظاهرا غیر مرتبط با بیماری داشته باشد:
۱-افسردگی
۲-استفراغ به دلیل عدم تحرک غذا در چینه دان و به وجود آمدن حالت سکون در چینه دان
۳-اسهال
۴-بیماری تنفسی و به وجود آمدن حالتی شبیه به ذات الریه
۵-در نهایت مرگ طوطی بدون علائم ظاهری بیماری(حالت غیر طبیعی در منقار و پرهای طوطی)
فرم حاد ویروس پی بی اف دی- PBFD معمولا در طوطی های جوان (نه جوجه) مشاهده میشود
معمولا علائم بیماری در پرهای ریز و کرکی طوطی ظاهر میشود
در این حالت پرهای ریز و کرکی و پرهای در حال رشد همگی خراب و ناقص میشوند.
دور پرهای جدید خط های مدوری ایجاد خواهد شد که پر رو از پایه و قبل از رشد کامل فشرده و له میکنند:
۱-کم شدن اشتها و وزن پرنده
۲-کنده شدن و ریختن پرها
۳-شکستن پرها (ویروس پی بی اف دی)
۴-خونریزی در محل شکستگی و کنده شدن پر
۵-درد شدید در محل شکستگی و کنده شدن پر
۶-غیر طبیعی و دفرمه شدن پرها
۷-نهایتا مرگ طوطی بیمار
متاسفانه هیچ درمان قطعی برای ویروس پی بی اف دی- PBFD وجود ندارد.
در اغلب موارد طوطی آلوده بین جند ماه تا ۲ سال زنده خواهد ماند.
در موارد نادر و استثنایی سیستم ایمنی پرنده علیه ویروس پادتن میسازه و علائم بیماری به طور کل از بین میرود
بار ها پیش آمده که علائم ویروس در فرم مزمن و حاد با علائم پرکنی اشتباه گرفته شده است.
مهمترین عاملی که می بایست در نظر گرفته شود، جلوگیری از آلوده ساختن و سرایت بیماری به دیگر پرندگان است. قرنطینه پرنده و عدم مواجهه با پرندگان سالم به شدت در مورد پرندگان مبتلا به بیماری پر و منقار طوطی سانان توصیه می شود.
با توجه به عدم وجود درمان دارویی از استفاده بیش از حد مکمل های مختلف و ویتامین ها بدون نظر پزشک متخصص پرهیز گردد.
پرنده به صورت منظم باید وزن شود تا محدوده وزنی پرنده در صورت تایید سلامت توسط پزشک متخصص در محدوده ثابت قرار گیرد. به دنبال پایش وزنی پرنده، هر گونه افزایش و کاهش معنی دار وزنی، می بایست برای بررسی بیشتر به اطلاع پزشک متخصص برسد.
در پرنده های با علائم ناهنجاری پر، می بایست جای پرنده گرم باشد تا با به وجود آمدن استرس سرمایی، انرژی از پرنده گرفته نشود.
در صورت بی حال شدن پرنده بلافاصله به پزشک متخصص اطلاع رسانی شود تا اقدامات درمانی به موقع صورت پذیرد.
میزان پروتئین فرمول غذایی خوراک پرنده، تحت نظر پزشک متخصص بالا رود.
از آنجا که این پرندگان توانایی پرواز ندارند و پرهای آن ها شکننده می باشد، می بایست از پرواز این پرندگان جلوگیری شود. برای مثال نشیمنگاه این پرندگان در قفس، می بایست در ارتفاع کمتری از سطح زمین قرار گیرند.
رطوبت محیط پرنده افزایش یابد.
مطالب مرتبط
بیمارستان دامپزشکی هامون
